مقایسه ی شیوع آسیب در پسران رزمی کار غیر حرفه ای (کاراته، جودو، تکواندو)

Authors

  • افشین مقدسی کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه رازی کرمانشاه
  • حمید رضا طاهری استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه
  • شهرام آهنجان استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه
  • مریم عباسی دره بیدی کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه اصفهان
Abstract:

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی و مقایسه میزان شیوع آسیب در پسران رزمی کار غیر حرفه ای ورزش های تکواندو، جودو و سبک های کنترلی کاراته می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر تحقیقی گذشته نگر است که آسیب های یک سال گذشته را مورد ارزیابی قرار داده است. نمونه های تحقیق شامل 45 تکواندوکار، 34 جودوکار و 30 کاراته کار (میانگین و انحراف معیار؛ سن 6/1±9/15 سال، قد 3/6 ± 9/168سانتی متر، وزن 1/7± 5/58 کیلوگرم) از باشگاه های شهر ایلام می باشد. انتخاب نمونه ها به صورت دردسترس و هدفمند انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی تعدیل یافته دستامب و همکاران (2006)، و  برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون خی دو استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان آسیب های رخ داده (به ازای هر 100 نفر)، در رشته تکواندو (3/56 درصد) بطور معناداری بیشتر از رشته های جودو (1/24 درصد) و کاراته (5/19 درصد) بود (000/0,P= 46/4482=  χ). در رشته ی کاراته آسیب های اسپرین (2/31 درصد)، در رشته ی جودو آسیب های استرین (6/29 درصد) و در رشته ی تکواندو آسیب های کوفتگی (3/32 درصد) بیشترین نوع آسیب ها بودند. در هر سه رشته آسیب های اندام تحتانی بیشتر از سایر نواحی بدن بود که در رشته ی تکواندو (4/68 درصد) بیشتر از رشته های جودو (9/34 درصد) و کاراته (3/41 درصد) مشاهده شد (000/0 , P= 12/3552=  χ). همچنین خطای تکنیکی حریف در رشته ی کاراته (3/30 درصد)، زمین خوردن در رشته ی جودو (7/23 درصد) و ضربه ی حریف در رشته ی تکواندو (9/29 درصد) به عنوان مهمترین مکانیسم های بروز آسیب شناخته شدند. به طور کلی    آسیب های خفیف در رشته کاراته (6/70 درصد)، جودو (2/59 درصد) و تکواندو (5/60 درصد) بیشتر از  آسیب های متوسط، شدید و بسیار شدید  بوده است (000/0 , P= 9/3472=  χ). در مجموع میزان آسیب های زمان تمرین (6/80 درصد) در هر سه رشته بطور معناداری بیشتر از زمان مسابقه (4/19 درصد) بود (000/0 , P= 1/2742=  χ). میزان آسیب های سمت برتر در رشته تکواندو (4/51 درصد) (005/0 , P= 89/72=  χ) و کاراته (9/45 درصد) (002/0 , P= 98/92=  χ) بطور معناداری بیشتر از سمت غیر برتر مشاهده شد. اما در رشته جودو بین میزان آسیب دیدگی در سمت برتر (8/42 درصد) و غیر برتر (9/32 درصد) تفاوت معناداری وجود نداشت (162/0 , P= 95/12=  χ). بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده حاکی از میزان شیوع بالای آسیب در ورزش تکواندو نسبت به سبک های کنترلی کاراته و جودو بود. ورزش تکواندو یک ورزش کاملاً برخوردی است در حالیکه سبک های کنترلی کاراته تحت قوانین نیمه برخوردی اجرا می شوند و همین عاملی است که باعث شیوع آسیب های کمتر در این سبک ها شده است. بنابراین شرکت در سبک های کنترلی کاراته به افراد علاقمند توصیه می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

همه گیری شناسی آسیب های سر، گردن و تنه در تکواندو، کاراته و جودو

سابقه و هدف: آسیب ورزشی موضوعی نگران کننده برای ورزشکاران، مربیان و مسئولان ورزشی می باشد. ورزش های رزمی از جمله فعالیت های پر طرفدارند که به دلیل ماهیت برخوردی از شیوع بالای آسیب دیدگی برخودار می باشند. مطالعه حاضر به بررسی همه گیری شناسی و مقایسه آسیب های ورزش رزمی تکواندو، کاراته و جودو می پردازد. مواد و روش ها: در این مطالعه جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه های تخصصی انجام شده و محدوده پوشش مق...

full text

همه گیری شناسی آسیب های سر، گردن و تنه در تکواندو، کاراته و جودو

سابقه و هدف: آسیب ورزشی موضوعی نگران کننده برای ورزشکاران، مربیان و مسئولان ورزشی می باشد. ورزش های رزمی از جمله فعالیت های پر طرفدارند که به دلیل ماهیت برخوردی از شیوع بالای آسیب دیدگی برخودار می باشند. مطالعه حاضر به بررسی همه گیری شناسی و مقایسه آسیب های ورزش رزمی تکواندو، کاراته و جودو می پردازد. مواد و روش ها: در این مطالعه جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه های تخصصی انجام شده و محدوده پوشش مق...

full text

بررسی شیوع آسیبهای ورزشی کاراته در مردان کاراته کای حرفه ای شهر اصفهان

سابقه و هدف: کاراته از محبوبترین ورزشهای رزمی در کشور محسوب می‏شود. با توجه به سطح بالای برخورد در این رشته ورزشی توجه به شیوع ‏و توزیع آسیبهای آن از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این تحقیق ‏بر آن شدیم که میزان شیوع آسیبهای ورزشی در مردان کاراتهکای حرفه‏ای شهر اصفهان را تعیین کنیم. ‏ مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی گذشتهنگر 50 نفر از کاراته‏کاهای حرفهای (میانگین سن 64/4±4/22 سال) حایز حداق...

full text

مقایسه کار و توان عضلات همسترینگ و چهارسرران در کاراته کاران حرفه ای قبل و بعد از خستگی

هدف: نرخ کار انجام شده به وسیله اغلب عضلات به ندرت در طی زمان ثابت می ­باشد، به دلیل تغییرات زمانی سریع کار عضلات، محاسبه توان عضلانی که به عنوان تابعی از زمان تعریف می ­شود، ضروری می­ باشد. هدف پژوهش حاضر سنجش تفاوت کار و توان عضلات مفصل زانو قبل و بعد از خستگی عضلانی در کاراته کاران حرفه ­ای زن جهت معرفی ریسک فاکتورهایی برای آسیب بود.روش بررسی: 14 زن ورزشکار کاراته کار نخبه (1/3±15/5 سال) با ...

full text

مقایسه میزان گوش به زنگی و مهارتهای روانی بین ورزشکاران نخبه جودو،کاراته و تکواندو

هدف از مطالعه حاضر مقایسه میزان گوش به زنگی و مهارتهای روانی ورزشکاران نخبه در سه رشته ورزشی جودو،کاراته و تکواندو بود.شرکت کنندگان در مطالعه حاضر شامل43 ورزشکار نخبه بودند که در جودو(14=n)، تکواندو(15=n)،کاراته(14=n) با میانگین سنی(58/2±21) بودندکه حداقل یک بار در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کرده بودند. روش نمونه گیری در این مطالعه بصورت در دسترس بود. جهت بررسی میزان گوش به زنگی ورزشکاران از فرم...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 3  issue 6

pages  11- 29

publication date 2007-11-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023